OPIS:

Po zakończeniu II Wojny Światowej technologia telewizyjna weszła w okres burzliwego rozwoju. Koncerny elektroniczne szybko dostrzegły potencjał tkwiący w szklanym ekranie. Firma SABA zareagowała na koniunkturę w branży TV dość późno, czego skutkiem było wprowadzenie na rynek pierwszego telewizora tej marki dopiero w 1953 roku. Model Schauinsland W II wyposażono m.in. w nowoczesną lampę PABC80 oraz kineskop prostokątny 14”. Warto zauważyć, że w tym samym czasie Veb Sachsenwerk Radeberg produkował swoje topowe modele Rembrandt oraz Rubens ze starszymi okrągłymi kineskopami 12”. W odbiorniku SABA od frontu umieszczono rozsuwaną metalową kurtynę, za którą znajdowały się pokrętła do regulacji. To rozwiązanie konstrukcyjne zostało najwyraźniej powielone w radzieckim TV Łucz /1955/. Telewizor SABA posiadał również ciekawe chassis podzielone na trzy moduły zamocowane do stelaża. Ułatwiało to serwis odbiornika. Podobną budowę modułową ze wspólnym stelażem znajdujemy np. w czechosłowackim Tesla 4001. Prostownik selenowy Simens jest identyczny z montowanym w polskim Belwederze. Znawcy radiofonii z lat 50-tych zapewne dostrzegą, że tylna ścianka telewizora SABA nawiązuje formą do kultowych odbiorników radiowych tej marki z tamtego okresu.

PREZENTOWANY MODEL:

Model, który posiadam ma zamontowaną dodatkową głowicę do zmiany kanałów widoczną od góry. Jest dobrze zachowany. Może doczeka się kiedyś renowacji. Kineskop odbiornika – Bm35R-2 firmy Lorenz był stosowany w nielicznych telewizorach. Sukcesor to tożsama lampa obrazowa MW36-44 Philips.

Atrakcyjność kolekcjonerska – 7/10 pkt
Trudności z pozyskaniem /globalnie/ – 9/10 pkt