TV WISŁA „A”

SPECYFIKACJA TECHNICZNA:

• NAZWA: TV WISŁA
• MODEL: WERSJA „A”
• ROK PRODUKCJI: 1956
• PRODUCENT: WARSZAWSKIE ZAKŁADY TELEWIZYJNE /WZT/
• KRAJ POCHODZENIA: POLSKA
• ZASILANIE: 110/127/220 V
• POBÓR MOCY: 220 W
• LICZBA LINII: 625
• LICZBA KANAŁÓW: 1
• WYMIARY EKRANU: 24X18 CM
• WYMIARY ODBIORNIKA /S/G/W/: 410X550X450 MM
• RODZAJ OBUDOWY: DREWNIANA, FORNIR, POLITURA
• CIĘŻAR: 35 KG
• LAMPA OBRAZOWA: 31ŁK2B /PDF/

DOKUMENTACJA:

OPIS:

TV Wisła to pierwszy w naszym kraju seryjnie produkowany odbiornik telewizyjny. Był on kopią radzieckiego telewizora Awangard z 1953 roku. Polski Rząd wykupił licencję na produkcję Wisły oraz podzespoły do jej montażu. Stało się tak, ponieważ prace nad w pełni polskim telewizorem /Belweder/ nie były ukończone, a potrzeba rozwoju krajowej telewizji intensywnie rosła. W tym okresie działał już Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny przemianowany 30 kwietnia 1956 roku na Warszawski Ośrodek Telewizyjny. Ówczesne władze zdecydowały nawet o zakupie wozu transmisyjnego i części wyposażenia studia telewizyjnego poza Blokiem Wschodnim w Wielkiej Brytanii /PYE, EMI, Marconi/. Pierwszy egzemplarz Wisły opuścił linię produkcyjną Warszawskich Zakładów Telewizyjnych w dniu święta narodowego 22 lipca 1956 roku. Do końca roku wyprodukowano około 2,5 tys. telewizorów, a kolejne 14 tys. w 1957 roku.
Początkowo Wisła posiadała oryginalną radziecką obsadę lamp – seria „A”. Nieco później wprowadzono na rynek Wisłę „B”, w której zastąpiono część lamp odpowiednikami Zachodnimi. Wisła jako jedyny polski telewizor posiadała okrągły kineskop. Miał on przekątną zaledwie 12 cali. Kineskopy prostokątne wymagające bardziej złożonej technologii produkcji pojawiły się w następnych modelach. Lampa obrazowa stosowana w Wiśle nie miał dobrej jakości i dzisiaj trudno znaleźć sprawny egzemplarz. Brak przełącznika kanałów nie dziwi, skoro w całym kraju był nadawany tylko jeden program. Głośniki w liczbie dwóch oraz główne pokrętła regulacyjne znajdowały się pod górną pokrywą. Jej uniesienie włączało zasilanie telewizora. Włącznik sieciowy ulegał często awarii, dlatego telewizor zazwyczaj włączano/wyłączano przez proste manipulacje wtyczką w gniazdku. Wisła mimo stosunkowo małych gabarytów jest ciężka, ponieważ układ zasilający zbudowany jest w oparciu o duży transformator sieciowy.
Cena Wisły wynosiła pierwotnie 4000 złoty, a w sprzedaży ratalnej 4200 zł. Warto dodać, że przed erą Wisły programy polskiej telewizji były oglądane na nielicznych radzieckich, niemieckich i czechosłowackich odbiornikach takich jak Leningrad T2, Rubens, Rubin oraz Manes i Aleś. Wisłę dość szybko tj. w 1957 roku zastąpiono nowoczesnym, w pełni polskim telewizorem Belweder. Ta pierwsza trafiała więc na strychy lub do piwnic. Stąd wiele współcześnie osiągalnych egzemplarzy wymaga długiej i żmudnej renowacji.
Telewizor w latach 50-był dużym luksusem. Szczęśliwymi posiadaczami były więc głównie osoby z kręgu władzy.